30-lecie Studia Plastyki

[:pl] 

Miejskie Centrum Kultury zaprasza na wystawę malarstwa Julii Skudynowskiej i Janusza Kwilosza w ramach 30-lecia Studia Plastyki.

Wernisaż odbędzie się w sobotę, 24 września 2016 o godzinie 16.00 w galerii klubu kultury Jedynka, ul. Chrobrego 9.
Wstęp wolny.
Kurator galerii: Elżbieta Neuman.

Julia Skudynowska

Potrzeba malowania wpisana była jakby od zawsze w jej życie. Możliwość jej urzeczywistnienia nastąpiła jednak dopiero w wieku dorosłym. Ukończyła pedagogikę, później podyplomową edukację artystyczną. Trafiła do Studia Plastyki w 2010 r. rozpoczynając naukę rysunku i malarstwa od podstaw. Początkowo starała się jak najwięcej ćwiczyć techniki rysunkowe i malarskie. Wiele godzin poświęcała na ćwiczenia i warsztat, aby w ten sposób uzyskać większą pewność siebie. W tym czasie powstają martwe natury węglem, malarskie ćwiczenia martwych natur, a później pejzaże.

Kontakt ze sztuką dla Julii Skudynowskiej związany jest z szerszym jej przeżywaniem, głębszym kojarzeniem rzeczy nieprzystających, mierzeniem się z trudnościami nierozwiązywalnymi. Ma to również związek z jej pracą, wymagającą cierpliwości i swoistej pokory wobec osób niepełnosprawnych. Jest osobą niezwykle wrażliwą, jednocześnie otwartą i wykazującą wiele zaufania do otoczenia. Cechy te wspomagają jej malarstwo – dynamiczne, pozbawione jednak chaosu i przypadkowości. Każda praca malarki stanowi całą gamę rozważnych doświadczeń algorytmu malarskiego, przemyśleń i wrażeń twórczych.

Obrazy Juli Skudynowskiej cechują się przede wszystkim poszukiwaniem formy, szczególnej dynamiki kolorystycznej, określonej jednak pewnym wyznaczonym zakresem. Świadomość artystyczna malarki porządkuje jej wybory tematyczne i formalne, czego efektem są prace wysoce przetworzone, nakierowane na poszukiwanie układów formalnych, jednak pozostawiające wystarczający zakres wyobraźni odbiorcy. Temat staje się dla malarki pretekstem do rozważań twórczych, czasem powtarzanym kilkakrotnie w różnych ujęciach. Julia Skudynowska przez swój żywy udział w życiu kulturalnym miasta oraz własną twórczość staje się ważnym znakiem naszego czasu w środowisku kultury, jest rozpoznawalną osobą na wernisażach i koncertach, a przez wystawy swoich prac staje się aktywną częścią środowiska kształtującego obecny jego obraz.

Janusz Kwilosz

Z wykształcenia inżynier transportu morskiego. Już jako młody człowiek przejawiał zaciekawienie sztuką. Nie było ono jednak wspierane przez środowisko, tliło się więc w postaci rysowania na przypadkowych materiałach w sposób intuicyjny. Swoje wyobrażenia miejsc i rzeczy materializował rysunkami, do czego już wtedy zdradzał zdolności. Po latach powrócił do pierwotnych zainteresowań, rozpoczynając od prób malarstwa na szkle, wertując literaturę, oglądając wystawy. Równocześnie poszukiwał miejsca kształcenia pozaszkolnego, i w 2011 r. trafia do Studia Plastyki, wtedy jeszcze GDK. Tak rozpoczyna się okres kształcenia, świadomego doskonalenia warsztatu, poznawania nowych technik i ludzi o podobnych zainteresowaniach. Dzisiaj Janusz Kwilosz należy do grupy malarzy aktywnych w plenerze i pracowni. Jego najistotniejszym celem jest doskonalenie warsztatu oraz poszukiwanie nowych wyzwań artystycznych. Wysoka sprawność rysunkowa, wrażliwość malarska oraz chęć pokonywania trudności stawia go w grupie malarzy, dla których jedynym ograniczeniem staje się świadomość wyboru. Podejmuje próby przedstawiania różnych tematów, różnorodnymi technikami w najrozmaitszych formatach.

Potrzeba nieustannego doświadczania nowych wyzwań skłania twórcę do aktywności, wzbogacania praktyki dla zdobywania pewności i świadomości, którą uważa za najbardziej potrzebną cechę malarza. Maluje martwe natury, pejzaże, szczególnie lubi atmosferę miasta, architekturę ulic, placów, miejsc, w których człowiek porusza się pozostawiając swoje ślady. Jego zaangażowanie w proces kształcenia, korzystanie z doradztwa, otwartość na korektę i nowe wyzwania stanowią dobrą perspektywę rozwoju. Janusz Kwilosz stanowi również dobry przykład możliwości tworzenia, jakie daje instytucja kultury, niezależnie od wieku i poziomu wiedzy czy miejsca zamieszkania, dla szerszego rozwoju w oparciu o sztukę. Dla środowiska gorzowskiego staje się on znaczącym punktem charakterystycznym i wzbogacającym je, unaoczniając potrzebę kontaktu ze sztuką tzw. zwykłych mieszkańców, potrzebę rozwoju i odbioru jego osiągnięć.[:en]

Miejskie Centrum Kultury zaprasza na wystawę malarstwa Julii Skudynowskiej i Janusza Kwilosza w ramach 30-lecia Studia Plastyki.

Wernisaż odbędzie się w sobotę, 24 września 2016 o godzinie 16.00 w galerii klubu kultury Jedynka, ul. Chrobrego 9.
Wstęp wolny.
Kurator galerii: Elżbieta Neuman.

Julia Skudynowska

Potrzeba malowania wpisana była jakby od zawsze w jej życie. Możliwość jej urzeczywistnienia nastąpiła jednak dopiero w wieku dorosłym. Ukończyła pedagogikę, później podyplomową edukację artystyczną. Trafiła do Studia Plastyki w 2010 r. rozpoczynając naukę rysunku i malarstwa od podstaw. Początkowo starała się jak najwięcej ćwiczyć techniki rysunkowe i malarskie. Wiele godzin poświęcała na ćwiczenia i warsztat, aby w ten sposób uzyskać większą pewność siebie. W tym czasie powstają martwe natury węglem, malarskie ćwiczenia martwych natur, a później pejzaże.

Kontakt ze sztuką dla Julii Skudynowskiej związany jest z szerszym jej przeżywaniem, głębszym kojarzeniem rzeczy nieprzystających, mierzeniem się z trudnościami nierozwiązywalnymi. Ma to również związek z jej pracą, wymagającą cierpliwości i swoistej pokory wobec osób niepełnosprawnych. Jest osobą niezwykle wrażliwą, jednocześnie otwartą i wykazującą wiele zaufania do otoczenia. Cechy te wspomagają jej malarstwo – dynamiczne, pozbawione jednak chaosu i przypadkowości. Każda praca malarki stanowi całą gamę rozważnych doświadczeń algorytmu malarskiego, przemyśleń i wrażeń twórczych.

Obrazy Juli Skudynowskiej cechują się przede wszystkim poszukiwaniem formy, szczególnej dynamiki kolorystycznej, określonej jednak pewnym wyznaczonym zakresem. Świadomość artystyczna malarki porządkuje jej wybory tematyczne i formalne, czego efektem są prace wysoce przetworzone, nakierowane na poszukiwanie układów formalnych, jednak pozostawiające wystarczający zakres wyobraźni odbiorcy. Temat staje się dla malarki pretekstem do rozważań twórczych, czasem powtarzanym kilkakrotnie w różnych ujęciach. Julia Skudynowska przez swój żywy udział w życiu kulturalnym miasta oraz własną twórczość staje się ważnym znakiem naszego czasu w środowisku kultury, jest rozpoznawalną osobą na wernisażach i koncertach, a przez wystawy swoich prac staje się aktywną częścią środowiska kształtującego obecny jego obraz.

Janusz Kwilosz

Z wykształcenia inżynier transportu morskiego. Już jako młody człowiek przejawiał zaciekawienie sztuką. Nie było ono jednak wspierane przez środowisko, tliło się więc w postaci rysowania na przypadkowych materiałach w sposób intuicyjny. Swoje wyobrażenia miejsc i rzeczy materializował rysunkami, do czego już wtedy zdradzał zdolności. Po latach powrócił do pierwotnych zainteresowań, rozpoczynając od prób malarstwa na szkle, wertując literaturę, oglądając wystawy. Równocześnie poszukiwał miejsca kształcenia pozaszkolnego, i w 2011 r. trafia do Studia Plastyki, wtedy jeszcze GDK. Tak rozpoczyna się okres kształcenia, świadomego doskonalenia warsztatu, poznawania nowych technik i ludzi o podobnych zainteresowaniach. Dzisiaj Janusz Kwilosz należy do grupy malarzy aktywnych w plenerze i pracowni. Jego najistotniejszym celem jest doskonalenie warsztatu oraz poszukiwanie nowych wyzwań artystycznych. Wysoka sprawność rysunkowa, wrażliwość malarska oraz chęć pokonywania trudności stawia go w grupie malarzy, dla których jedynym ograniczeniem staje się świadomość wyboru. Podejmuje próby przedstawiania różnych tematów, różnorodnymi technikami w najrozmaitszych formatach.

Potrzeba nieustannego doświadczania nowych wyzwań skłania twórcę do aktywności, wzbogacania praktyki dla zdobywania pewności i świadomości, którą uważa za najbardziej potrzebną cechę malarza. Maluje martwe natury, pejzaże, szczególnie lubi atmosferę miasta, architekturę ulic, placów, miejsc, w których człowiek porusza się pozostawiając swoje ślady. Jego zaangażowanie w proces kształcenia, korzystanie z doradztwa, otwartość na korektę i nowe wyzwania stanowią dobrą perspektywę rozwoju. Janusz Kwilosz stanowi również dobry przykład możliwości tworzenia, jakie daje instytucja kultury, niezależnie od wieku i poziomu wiedzy czy miejsca zamieszkania, dla szerszego rozwoju w oparciu o sztukę. Dla środowiska gorzowskiego staje się on znaczącym punktem charakterystycznym i wzbogacającym je, unaoczniając potrzebę kontaktu ze sztuką tzw. zwykłych mieszkańców, potrzebę rozwoju i odbioru jego osiągnięć.[:]